مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
در غـیـبت کـبراست بانو مـدفـن تو جـانـم فـدای مـخـفــیـانـه رفـتـن تـو از ماجـرای سیـب، ای بـاغ بهـشتی بـوی خـدا مـیآیـد از پـیـراهـن تـو جـبـریل میآیـد برای دست بـوسـی هر روز وقـت آسـیا چـرخـانـدن تو رنگت اگر مانند گلهای بنفشه است این هم بود یک جلوهای از گلشن تو سر تا به پای جا نمازت لاله خیز است آلالـه مـیریـزد مـگـر از دامـن تـو |